كودكان بايد در پايان مرحله سيادت به رفتارهاي مناسبي دست يافته باشند كه به صورت خلاصه به تعدادي از آنها اشاره مي‌شود:

1- سلام كردن در برخورد با ديگران

2- احترام به پدر و مادر و بزرگترها

3- محبت و ابراز مهرباني و گذشت نسبت به كودكان كوچك‌تر از خود

4- غذا خوردن بدون احتياج به كمك ديگران ( به صورت صحيح )

5- رعايت نظافت شخصي مثل پاكيزه نگه داشتن دست وصورت، دندانها،‌ موي‌سر، كفش ولباس و ...

6- قدرت پوشيدن لباس، كفش و جوراب بدون كمك ديگران.

7- آماده شدن براي رفتن به دبستان.

8- عدم اتكاء و وابستگي زياد به پدرو مادر

9- قدرت سازش و بازي با همسالان

10-گوش دادن و توجه به حرف ديگران

11-پرهيز از آزار ديگران و ايجاد شدن روحيه محبت و گذشت به ديگران.

12-خودداري از لجبازي و پرخاشگري

13-اعتماد و عمل به راستگويي و پرهيز از دروغگويي

14-نترسيدن از تاريكي و موجودات خيالي

15-خجالت نكشيدن از پرسش مجهولات خود

16-خدشه دارنشدن اعتماد او نسبت به پدر و مادرش ...

******

براي اينكه فرزندان در پايان 7 سالگي حداقل داراي صفات و آداب مذكور باشند لازم است اولياء‌ موارد زير را در نظر داشته باشند:‌

1- ابراز محبت به كودكان

2- دادن آزادي و استقلال به فرزندان

3- عدم مبارزه با حس كنجكاوي به فرزندان

4- دادن پاسخهاي مناسب به سؤالات او

5- تخطئه نكردن كودك در برابر سؤالات بسيار ساده

6- ناديده گرفتن بعضي از اشتباهات او

7- احتراز از پرخاشگري و لجاجت در برابر او

8- پرهيز از محبتها و حمايتهاي افراطي و بي‌جا

9- رفع بعضي از نيازهاي او

10-امر و نهي كودكان به موقع و با حفظ آبرو و شخصيت آنها

11-آماده كردن كودكان براي رفتن به دبستان

12-ايجاد شخصيت در كودكان و احترام به شخصيت آنان

  منبع : نحوه رفتار والدين با فرزندان                       يدالله جهانگرد